Het rode pennetje
Maandagochtend, het is wat fris. Als ik mijn ogen dichtdoe hoor ik driftig getik. Soms tien vingers blind, soms niet. Ik kijk en zie vier beren op een kast. Ik hoor termen als GEEL, Groene Boekje en rode pen. Het voelt vertrouwd en gemoedelijk. Een grote hoge ruimte met veel licht, heerlijk! Zelfs de reis ernaartoe is inspirerend. Groot contrast: Bollenstreek versus grote stad. Welkom op mijn nieuwe werkplek aan De Ruijterstraat in Den Haag.
Daar zit ik dan … Drie weken verder en op mijn plek. Werkervaring opdoen is het doel. Dus ik kan aan de bak. Interviews afnemen, terugluisteren, uitwerken en schrijven. Schrijven, daar gaat het mij om. Het voelt als knutselen met tekst. Woorden zo opschrijven dat ze kloppen. Zoals een puzzel klopt! Maar waar het mij stiekem om te doen is: de rode pen. Een diepgekoesterd verlangen kan zich openbaren. Langs een tekst gaan. Pen in de aanslag. Vlak over het papier. Er is geen ontkomen aan. Zodra ik iets zie dat mij niet aanstaat corrigeer ik het. Maar helaas voor mij is de schrijfkwaliteit van mijn collega’s van dien aard dat er weinig te corrigeren valt. Maar toch …het gaat om het idee. :)
Merel Borst, stagiaire Bureau Karin de Lange